до́ту(дь)

доту(дь) adv conj ЛД НТ СП > дотуль;
* шивкынї шили дотудь платя, докудь мали иглы [М-П] = портнихи до тех пор шили платье, пока у них были иглы;
Словник русинсько-руськый (Іґорь Керча, 2007)
14248